کاشت وبرداشت
26 اردیبهشت 1400 توسط شهید صدرزاده
کاشتِ جو
مولاى لقمان به او دستور داد كه در زمينش، براى او كنجد بكارد ؛ ولى او جو كاشت. وقتى كه زمان درو فرا رسيد، مولا گفت: چرا جو كاشتى، در حالى كه من به تو دستور دادم كه كنجد بكارى؟ لقمان گفت: «از خدا اميد داشتم كه براى تو، كنجد بروياند». مولايش گفت: مگر اين ممكن است؟ لقمان گفت: «تو را مى بينم كه خداى متعال را نافرمانى مى كنى، در حالى كه از او اميد بهشت دارى ؛ لذا گفتم شايد آن هم بشود». آن گاه، مولايش گريست و به دست او توبه كرد و او را آزاد ساخت.
حواسمان به اعمال و رفتارهایمان باشد چرا که؛
زمین به شدت گرد است،واز هر دستی بدهیم از همان دست هم میگیریم پس مراقب کاشتهایمان برای فردای برداشت باشیم.
حکمت نامه لقمان ص۶۳